Od wielu lat w Rzeczpospolitej Polskiej zwyczajowo, model ochrony zdrowia, określany był jako „szpitalocentryczny” – szpital powiatowy, miejski, wojewódzki, zespolony, specjalistyczny, kliniczny czy też instytutowy – stanowił „główne ogniwo systemu” dla decydentów i zwyczajową „ostatnią deskę ratunku” dla pacjentów oczekujących pomocy medycznej.
