PETYCJA

Na podstawie art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o petycjach (Dz. U. z 2017 r. poz. 1123 ze zm.), Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego –Państwowy Zakład Higieny ogłasza, że w terminie 1 miesiąca od dnia publikacji niniejszego wezwania, oczekuje na dalsze petycje dotyczące publikacji przewodnika Jak odpowiadać na wątpliwości rodziców na temat szczepień.

Na podstawie art. 63 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r., w trybie określonym w Ustawie z dnia 11 lipca 2014r. o petycjach (Dz.U. 2014 poz. 1195) korzystając z przysługującego mi, konstytucyjnego prawa do zgłaszania petycji do organów władzy publicznej, wnoszę w interesie publicznym petycję do Dyrektora Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny o niezwłoczne usunięcie z Przewodnika “Jak odpowiadać na wątpliwości rodziców na temat szczepień” treści, które mogą wprowadzać lekarzy w błąd co do sposobu, w jaki należy identyfikować wystąpienie niepożądanych odczynów poszczepiennych.

Uzasadnienie.

W Przewodniku “Jak odpowiadać na wątpliwości rodziców na temat szczepień” jego autorzy, dr hab. Ewa Augustynowicz, dr Ewa Duszczyk, lek. Anna Góralewska, dr hab. Ernest Kuchar, dr Iwona Paradowska-Stankiewicz, dr Tomasz Sobierajski oraz dr Paweł Stefanoff zawarli treści, które mogą wprowadzać lekarzy w błąd co do sposobu identyfikacji niepożądanych odczynów poszczepiennych, co może prowadzić do sprowadzania zagrożenia dla zdrowia, a nawet i dla życia osób  poddawanych szczepieniom ochronnym, poprzez zafałszowanie danych, co może prowadzić do uniemożliwienia bieżącego i rzetelnego monitorowania stosunku korzyści do ryzyka stosowania poszczególnych szczepionek w ramach Programu Szczepień Ochronnych.

Na stronie 120 Przewodnika Autorzy napisali:

“Niepożądany odczyn poszczepienny (NOP) posiada definicję prawną (Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie niepożądanych odczynów poszczepiennych oraz kryteriów ich rozpoznawania (Dz. U. 2010 nr 254 poz. 1711)), zgodnie z  którą jest to każde zaburzenie stanu zdrowia związane ze szczepieniem, które wystąpiło w okresie 4 tygodni po podaniu szczepionki. “

Wprowadzanie w błąd czytelnika polega po pierwsze na pominięciu informacji, że definicja NOP znajduje się również w art. 2 ppkt. 16) ustawy o przeciwdziałaniu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (niepożądany odczyn poszczepienny – niepożądany objaw chorobowy pozostający w związku czasowym z wykonanym szczepieniem ochronnym), a po drugie na pominięciu kluczowego słowa “czasowo” we fragmencie: “zaburzenie stanu zdrowia związane ze szczepieniem” (powinno być “zaburzenie stanu zdrowia CZASOWO związane ze szczepieniem”).

Pominięcie słowa “czasowo” może wywołać mylne wrażenie, że NOP, to zdarzenie związane przyczynowo ze szczepieniem.

Jeśli lekarz będzie przekonany, że powinien zgłosić NOP tylko wówczas, gdy dopatrzy się związku przyczynowo-skutkowego ze szczepieniem, to lekarz ten nie zgłosi bardzo wielu zdarzeń, które były czasowo związane ze szczepieniem, a dla których nie ma możliwości weryfikacji związku przyczynowego ze szczepieniem w inny sposób, niż porównując częstość występowania takich zdarzeń u osób szczepionych i nieszczepionych.

Dla przykładu: gdyby jakaś szczepionka podwyższała ryzyko SIDS, to wykrycie takiego niepożądanego działania tej szczepionki byłoby możliwe tylko przy ciągłym monitorowaniu rzetelnej statystyki częstości występowania SIDS u dzieci szczepionych i nieszczepionych.

Tymczasem obecnie nikt w Polsce nie wie, jak często na SIDS umierają polskie dzieci szczepione i nieszczepione.

Na stronie 125 Przewodnika Autorzy napisali:

“Wszystkie zdarzenia po szczepieniu wymagają zgłoszenia do Inspekcji Sanitarnej, nawet jeżeli lekarz nie miał pewności, że miały związek ze szczepieniem. Takie zgłoszenia są oceniane w celu ustalenia ewentualnego związku przyczynowego ze szczepieniem. “

Jest zupełnie niezrozumiałym, w jakim celu Autorzy przewodnika zawarli w nim zdanie “Takie zgłoszenia są oceniane w celu ustalenia ewentualnego związku przyczynowego ze szczepieniem”. To zdanie jest kolejnym elementem, który może umacniać w lekarzach mylne wrażenie, że NOP to związek przyczynowy ze szczepieniem.

Co więcej – nie istnieje żadna norma prawna, która przy rejestracji NOP nakazywałaby komukolwiek ustalanie “ewentualnego związku przyczynowego ze szczepieniem“. To jest jakiś niezrozumiały wymysł Autorów Przewodnika wprowadzony do treści tego przewodnika w celach znanych zapewne wyłącznie Autorom. Ustawodawca przecież w definicji NOP napisał bardzo wyraźnie, że NOP to związek czasowy ze szczepieniem (a nie, że czasowy i przyczynowo-skutkowy).

Kolejny fragment ze strony 125:

“Każde zaburzenie stanu zdrowia pacjenta mogące mieć związek ze szczepieniem podlega zgłoszeniu”.

Tu znowu “zgubiono” kluczowe słowo “czasowy” a więc zasugerowano w ten sposób, że aby zgłosić NOP lekarz powinien doszukać się związku przyczynowego ze szczepieniem.

To zdanie powinno brzmieć następująco:

“Każde zaburzenie stanu zdrowia pacjenta związane czasowo ze szczepieniem podlega zgłoszeniu”

Kolejne zdanie ze strony 125:

“Lekarz na podstawie objawów klinicznych oraz badania lekarskiego podejmuje decyzję o zasadności zgłoszenia danego zaburzenia zdrowia do nadzoru jako podejrzenie NOP.”

W tym zdaniu po raz kolejny i z podziwu godną konsekwencją Autorzy Przewodnika “programują” lekarza, że NOP to związek przyczynowo-skutkowy ze szczepieniem, przez co istnieje obawa, że lekarz nie zgłosi wielu NOP-ów, które zgłosić powinien. Tymczasem skoro NOP to WYŁĄCZNIE związek czasowy ze szczepieniem (tak stanowi prawo w art. 2 ppkt 16) ustawy o przeciwdziałaniu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi), to jedynym działaniem, które powinien podjąć lekarz zanim zgłosi NOP, jest ustalenie, czy objaw chorobowy pojawił się w związku czasowym ze szczepieniem.

To zdanie powinno brzmieć następująco:

“Lekarz podejmuje decyzję o zasadności zgłoszenia danego zaburzenia zdrowia do nadzoru jako podejrzenie NOP weryfikując wyłącznie, czy zdarzenie to wystąpiło w związku czasowym ze szczepieniem”

Kolejne zdanie ze strony 125 Przewodnika:

“Lekarz na podstawie nabytej wiedzy, doświadczenia i badania pacjenta podejmie decyzję, czy zgłoszone zaburzenie stanu zdrowia kwalifikuje się jako NOP, zwykły odczyn poszczepienny, czy też jest to jedynie koincydencja czasowa. “

Tu Autorzy po raz kolejny sugerują lekarzowi, że NOP to związek przyczynowy ze szczepieniem – zwłaszcza poprzez fragment końcowy „czy też jest to jedynie koincydencja czasowa” podczas gdy NOP to przecież wyłącznie związek czasowy ze szczepieniem.

Kolejny fragment, który można wręcz uznać za mistrzostwo w manipulacji, biorąc pod uwagę ustawową definicję NOP:

“Lekarz po zbadaniu dziecka potwierdza, bądź wyklucza możliwy związek określonych objawów ze szczepieniem. W  większości przypadków określenie pewnego związku przyczynowo-skutkowego jest bardzo trudne, a często wręcz niemożliwe, ponieważ okoliczności pozyskiwania informacji na temat potencjalnych działań niepożądanych nie są warunkami ściśle kontrolowanymi, jak to jest w przypadku badań klinicznych. W  związku z tym w sytuacji spontanicznych zgłoszeń działań niepożądanych zawsze pozostają wątpliwości dotyczące związku przyczynowo- -skutkowego. Najczęściej zgłasza się podejrzenia na podstawie związku czasowego. Zgłoszenie NOP nie jest jednoznaczne z połączeniem przyczynowo skutkowym danego objawu chorobowego ze szczepieniem.”

Dlaczego Autorzy Przewodnika po raz kolejny wprowadzają w błąd lekarza, jakoby stwierdzanie NOP polegało na doszukiwaniu się związku przyczynowego z podaniem szczepionki?

Nie istnieje żadna norma prawna, która stanowiłaby, że w taki sposób, jak to Autorzy opisali powyżej, lekarz dokonuje oceny, czy objaw chorobowy to NOP, czy nie NOP. Przecież jedyną rolą lekarza w takiej sytuacji jest weryfikacja, czy zaobserwowany objaw chorobowy wystąpił w związku czasowym ze szczepieniem. W ten sposób weryfikuje się, czy doszło do niepożądanego odczynu poszczepiennego.

Jeśli dziecko zmarło na SIDS 5 dni po szczepieniu, to jest NOP.

Jeśli dziecko trafiło do szpitala z zapaleniem płuc 10 dni po szczepieniu, to ma miejsce NOP.

Jeśli dziecko ma sepsę 7 dni po szczepieniu, to mamy NOP.

Jak to możliwe, że dla Autorów Przewodnika nie jest to jasne i oczywiste?

W jakim celu Autorzy Przewodnika wkładają tyle starań w wywołanie w lekarzu mylnego wrażenia, że aby stwierdzić NOP, lekarz powinien się przede wszystkim doszukiwać podania szczepionki jako bezpośredniej przyczyny wystąpienia objawu chorobowego u osoby szczepionej?

Skąd wiadomo, czy szczepionka była, czy nie była przyczyną zgonu SIDS, czyli zgonu Z NIEZNANYCH PRZYCZYN?

„Najczęściej zgłasza się podejrzenia na podstawie związku czasowego”?

To bardzo źle, że „najczęściej”, bo to powinno mieć miejsce ZAWSZE!

Na podstawie jakich danych Autorzy Przewodnika stwierdzają, że „najczęściej”?

Strona 126 Przewodnika:

“W Polsce jeden NOP występuje średnio raz na 10 000 podanych dawek szczepionek;”

To zdanie jest kłamstwem, ponieważ w Polsce co najwyżej REJESTRUJE SIĘ NOP średnio raz na 10tys. dawek, co nie oznacza, że tylko tyle NOP rzeczywiście wystąpiło.

Wielu lekarzy, choćby na skutek lektury przedmiotowego Przewodnika, nie zgłosi przecież niepożądanych odczynów poszczepiennych w błędnym („dzięki” Przewodnikowi) przekonaniu, że nie muszą ich zgłaszać, skoro nie stwierdzają związku przyczynowego ze szczepieniem.

Liczba NOP zarejestrowanych nie musi więc być tożsama z liczbą NOP, do których rzeczywiście doszło.

Dowód?

Ile dzieci w Polsce co roku umiera na SIDS do 4 tygodni od szczepienia?…

Co było do udowodnienia…

Kolejne zdanie na stronie 126, które również jest kłamstwem:

“Ciężkie NOP występują niezwykle rzadko”.

Co oznacza „niezwykle rzadko”, jeśli nie wiadomo, ile dzieci co roku w Polsce umiera na SIDS do 4 tygodni od szczepienia? 

Niezwykle rzadko występują, czy niezwykle rzadko są zgłaszane? Czy Autorzy Przewodnika naprawdę nie widzą żadnej różnicy między częstością występowania, a częstością zgłaszania i rejestracji ciężkich NOP?

I kolejne zdanie ze strony 126:

“W ciągu ostatnich 20 lat nie odnotowano zgonu związanego przyczynowo ze szczepieniem. “

Ponownie należy zapytać, ile dzieci co roku w Polsce umiera “z nieznanych przyczyn” (w tym na SIDS) do 4 tygodni od szczepienia, aby wykazać, jak obrzydliwa manipulacja kryje się za cytowanym powyżej fragmentem Przewodnika. 

Nie sposób również w tej sytuacji nie zapytać, do jakiego rodzaju zgonu musiałoby dojść, żeby (łaskawie) uznano go za „związany przyczynowo ze szczepieniem”?

W związku z powyższym wnoszę o pilne usunięcie z treści przedmiotowego Przewodnika wyżej przywołanych fragmentów, które mogą wprowadzać lekarzy w błąd, co z kolei może być przyczyną nierzetelnego monitorowania stosunku korzyści do ryzyka stosowania poszczególnych szczepionek w ramach Programu Szczepień Ochronnych.

Uprzejmie przypominam, iż zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o petycjach, niniejsza petycja podlega niezwłocznie opublikowaniu na stronie internetowej NIZP-PZH.