TREŚĆ SPROSTOWANIA

1. Nieprawdziwe są informacje, że „Instytut kłamie w sprawie przetargu” oraz że „na początku tego roku w NIZP-PZH rozpoczęły się pierwsze przygotowania do inwestycji”. Faktem jest, że pierwsze przygotowania do postępowania przetargowego na przygotowanie opracowania programu funkcjonalno-użytkowego (tzw. PFU) nowego Centrum Badawczo – Analitycznego NIZP PZH – PIB miały miejsce jeszcze w 2021 roku. Wówczas Instytut dokonał pierwszego szacowania realizacji tzw. procesu doradztwa przy budowie inwestycji. W 2021 roku szacowano koszty realizacji trzech etapów:

• opracowanie PFU, koncepcji architektoniczno-urbanistycznej oraz koncepcji funkcjonalno-użytkowej;
• doradztwo techniczne na etapie postępowania na wybór generalnego wykonawcy;
• doradztwo techniczne podczas projektowania inwestycji.

W 2021 r. (a nie w 2022 r.) szacowanie złożyło 5 firm, w tym również jedna, która oszacowała koszty doradztwa na bardzo niskim poziomie. Zwracamy uwagę na fakt, że kwota ta pojawiła się podczas szacowania wartości zamówienia, a nie w ofercie składanej w przetargu. Nie była to zatem, jak napisano w publikacji „oferta”, a jedynie proces szacowania kosztów realizacji zamówienia. Jest to proces, który poprzedza ogłoszenie przetargu i ma na celu oszacowanie kosztów rynkowych realizacji zamówienia. W szacowaniu wykonanym w 2021 r. dwie złożone wyceny znacznie odbiegały od innych. Dlatego do oszacowania wartości zamówienia pierwszego przetargu przyjęto medianę, a nie średnią. Pozwoliło to odrzucić skrajne wyceny i było działaniem z należytą starannością. Na bazie powyższego szacowania i informacji w nim uzyskanych ogłoszono w dn. 09.12.2021 r. przetarg nieograniczony (powyżej tzw. progów unijnych). Termin składania ofert ustalono na 14.01.2022 r. W postępowaniu ofertę złożył tylko jeden wykonawca, którego ofertę odrzucono z powodu nieuzupełnienia dokumentów w terminie wyznaczonym przez Zamawiającego oraz nie wykazania spełnienia warunków udziału w postępowaniu. Dlatego przetarg musiał zostać unieważniony.

Zdecydowano o ogłoszeniu drugiego przetargu. Przed drugim postępowaniem przeprowadzono drugie szacowanie, które odbyło się w marcu 2022 r., a o którym nie wspomniano w artykule. Ważność poprzedniego szacowania wygasła, zgodnie z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych, dlatego też w żaden sposób nie jest uzasadnione odnoszenie szacowania z pierwszego postępowania do drugiego przetargu z roku 2022,  – jak to zrobiła autorka publikacji. W szacowaniu w 2022 r. pytano już tylko o dwa etapy – tj. PFU oraz doradztwo na etapie postępowania na wybór generalnego wykonawcy. Szacowanie złożyły trzy firmy. Nie było wśród nich firmy Unity s.c., która złożyła bardzo niską kwotę w pierwszym szacowaniu.

Instytut zdecydował się na szacowanie dwóch etapów (a nie jak wcześniej trzech) ze względu na decyzję o rezygnacji ze zlecenia doradztwa technicznego na etapie projektowania inwestycji. Zwracamy uwagę na fakt, że Instytut ma pełne prawo decydować o zakresie zamówienia (zlecanych usług), a sugerowanie, że zmiany w tym zakresie są niedopuszczalne czy naruszające prawo, jest przekazywaniem nieprawdziwych informacji i wprowadzeniem czytelnika w błąd.

W ramach drugiego postępowania w 2022 r. szacowanie dotyczyło dwóch etapów i przetarg dotyczył również dwóch etapów. Ofertę w postępowaniu złożyła tylko jedna firma, z którą ostatecznie podpisano umowę.

2. Nieprawdziwa jest informacja, że „W ogłoszeniu o przetargu na PFU dla nowej siedziby NIZP jest jednak tylko o pierwszych dwóch etapach (…)”. Dodanie słowa „jednak” do powyższego zdania sugeruje, że dwa etapy wprowadzono chociaż „spodziewano się / powinny być” trzy etapy. Ta teza jest nieprawdziwa, co wynika z sekwencji zdarzeń przedstawionej w pkt. 1. W szacowaniu w marcu 2022 r. zakładano realizację dwóch etapów. Było to działanie w pełni zgodne z prawem, korzystne dla terminów realizacji inwestycji oraz logiczne po decyzji Instytutu, aby doradztwo techniczne na etapie projektowania wyłączyć z ww. postępowania.

3. Nieprawdziwa jest teza, że „zamawianie PFU z podziałem na trzy etapy realizacji zamówienia to rutynowe postępowanie”. Faktem jest, że to do Zamawiającego należy decyzja o wyborze formuły wsparcia realizacji inwestycji, a sprawdzonych na rynku modeli jest co najmniej kilka. Nie można jako jedynie prawdziwej postawić tezy, że „Zamawianie PFU z podziałem na trzy etapy realizacji zamówienia to rutynowe postępowanie” oraz uznać autorytatywnie, że tylko formuła wskazana przez Gazetę Wyborczą jest właściwa, skoro na rynku powszechnie stosowane są inne formy zapewniania wsparcia przy inwestycji.

4. Nieprawdziwa jest informacja, którą podano w artykule w odniesieniu do pytania o postępowanie z roku 2022: „Ale to nieprawda. “Wyborcza” ma potwierdzenie, że w trakcie rozeznawania rynku Instytut pytał o zamówienie składające się z trzech etapów.” Jak już wyjaśniono w pkt. 1, szacowanie trzech etapów miało miejsce w 2021 r. To szacowanie straciło ważność, a ponadto Zamawiający zdecydował o zmniejszeniu zakresu zamówienia, dlatego w 2022 r. przeprowadzono kolejne szacowanie – na dwa, a nie trzy etapy. Opisanie pytania o przetarg z roku 2022 (z innymi warunkami), a następnie zestawienie tego pytania z odpowiedzią i danymi z innego przetargu z roku 2021 jest ewidentną manipulacją lub co najmniej nie zachowaniem należytej staranności w opracowaniu publikacji.
5. Nieprawdziwa jest informacja, że „Jak wynika z naszych informacji, na pytania działu inwestycji NIZP odpowiedziało pięć firm” (podaje Gazeta Wyborcza) podana w kontekście przetargu z 2022 r, gdyż w roku 2022 na szacowanie odpowiedziały trzy firmy. Podane przez Gazetę Wyborczą kwoty szacowania pięciu firm są prawdziwe, ale dla postępowania z roku 2021, które zostało unieważnione. Zestawienie ich zatem z przetargiem z roku 2022 jest kolejną manipulacją faktami.
6. Nieprawdziwa jest informacja, że „Oferta UNITY na program funkcjonalno-użytkowy dla szacowanej na 300 mln inwestycji nie powinna zostać w ogóle brana pod uwagę jako rażąco niska. Za takie pieniądze nie da się opracować porządnego PFU dla potężnego Instytutu.” Sformułowanie, że „oferta (…) nie powinna być brana pod uwagę” w kontekście postępowania przetargowego sugeruje, że ta oferta była oceniana w postępowaniu przez Instytut. Pojęcie rażąco niskiej ceny jest stosowane w odniesieniu do postępowania przetargowego, a wycena Unity s.c. była jedynie oszacowaniem kosztów zamówienia. Jednocześnie podczas ustalenia wartości zamówienia drugiego z przetargów w roku 2022 – czyli tego, w którym wybrano wykonawcę – wycena Unity s.c. w ogóle nie była brana pod uwagę. Podanie ww. informacji w kontekście osadzonym w publikacji sugeruje nieprawidłowości, które nie miały miejsca, ponieważ: 1. proces szacowania to nie jest oferta w przetargu; 2. firma Unity s.c. nie złożyła oferty ani w postępowaniu ogłoszonym w 2021 r., ani w 2022 r.; 3. Instytut nie ma wpływu na kwoty podawane w szacowaniu przez zewnętrzne firmy.

Niedopuszczalnym jest zatem formułowanie tez artykułu w sposób, który sugeruje, że Instytut nie zachował należytej staranności, skoro w pełni ją zachował, a oba postępowania zostały przeprowadzone zgodnie z prawem.

7. Nieprawdziwa jest teza o „ewidentnej ustawce”. Posłużenie się anonimowym cytatem jest ewidentnym nadużyciem i pozbawia możliwości dyskusji z autorem rzekomej tezy o „ewidentnej ustawce”. Sugerowanie, że tak jest w świetle informacji z punktów 1-6 nosi znamiona pomówienia, za które odpowiedzialność przy podawaniu anonimowego cytatu ponosi autorka tekstu.

8. Nieprawdą jest, że jak sugeruje autorka „starano się” dopasować wartość zamówienia do typu przetargu i jak napisano, że „to wychodzi na to, że starano się właśnie o to, by nie przekroczyła ona 957 tys. zł netto, bo na zamówienia powyżej tej kwoty trzeba rozpisywać przetarg unijny, a nie krajowy”. Powyższa teza jest całkowicie nieprawdziwa i niezgodna z dokumentacją przetargową. Nieprawdą jest, że „starano się” dopasować wartość zamówienia do typu przetargu. Prawdą jest natomiast, że szacowana wartość w drugim postępowaniu powodowała konieczność ogłoszenia przetargu wedle przepisów krajowych. Nie istnieje natomiast związek przyczynowo – skutkowy między wyceną Unity s.c., a wyborem trybu postępowania w żadnym z dwóch postępowań, o których mowa.

9. Nieprawdziwe jest stwierdzenie z artykułu, że „właśnie o to chodziło z rażąco niską ofertą spółki UNITY. Dzięki tej ofercie, po zsumowaniu wszystkich ofert i wyliczeniu średniej, miała wyjść kwota poniżej progu dla przetargów unijnych.” Faktem jest, że szacowanie firmy Unity s.c. z roku 2021 nie miało wpływu na przetarg z roku 2022, w którym wybrano wykonawcę, ponieważ:
   1. ważność szacowania z roku 2021 wygasła i nie mogła być brana pod uwagę w roku 2022;
   2. Unity s.c. nie złożyło szacowania w roku 2022.

Nie ma zatem żadnego związku przyczynowo – skutkowego, którego rzekome istnienie zasugerowano w publikacji. Wycena Unity s.c. nie miała również wpływu na wybór trybu w pierwszym postępowaniu – jej nieuwzględnienie nie zmieniłoby jako właściwego trybu przetargu nieograniczonego powyżej progów unijnych.

10. Nie jest prawdą, że przetarg był „ekspresowy”. Terminy składania ofert zostały w obydwu postępowaniach ustalone zgodnie z przepisami prawa i adekwatne. Nie ma w tym zakresie żadnych podstaw do sugerowania, że było inaczej.

11. Nieprawdziwą jest informacja w artykule, że: „To właśnie był powód, dla którego – ogłaszając przetarg – zrezygnowano z trzeciego etapu zamówienia i wzięto pod uwagę tylko szacowane koszty dwóch pierwszych. W tym wypadku, po zsumowaniu ofert wszystkich pięciu firm i obliczeniu średniej, wyszło niecałe 823 tys. zł. Gdyby nie brać pod uwagę oferty UNITY jako rażąco niskiej, średnia wyniosłaby prawie 1 mln zł. Próg unijny byłby więc przekroczony.” Faktem jest, że trzeci etap był szacowany w pierwszym postępowaniu, które ogłoszono w grudniu 2021 r. To postępowanie zostało unieważnione. W drugim postępowaniu ogłoszonym w marcu 2022 r. nie uwzględniono etapu trzeciego ani w szacowaniu, ani w ogłoszonym postępowaniu. Zmiana zakresu zamówienia – po sytuacji, kiedy w pierwszym postępowaniu wpłynęła jedna oferta od Wykonawcy, z którym – z przyczyn niezależnych od Instytutu – nie podpisano umowy, była racjonalnym i w pełni zgodnym z prawem krokiem ze strony Instytutu, realizowanym w trosce o terminową i należytą realizację inwestycji. Instytut miał prawo zdecydować o innej niż zakładana wcześniej organizacji pracy po swojej stronie. To, że nie będzie korzystał z doradztwa zewnętrznego autora PFU na etapie realizacji inwestycji, jest w pełni zgodne z przepisami prawa i dopuszczalne. Autorka tekstu poprzez świadome lub nieświadome manipulacje przetargami i datami buduje związek przyczynowo – skutkowy, którego nie ma. Trzeci etap został usunięty zarówno z szacowania jak i drugiego przetargu ogłoszonego w 2022 r. Takie są fakty, które potwierdza również jawna dokumentacja przetargowa.

12. Nieprawdziwa jest informacja, że „Dział inwestycji nie chce “własnych zasobów””. Z żadnej posiadanej dokumentacji przetargu ani żadnego spotkania w Instytucie nie wynikało, aby Dział Inwestycji nie chciał opierać się na własnych zasobach. Zarządzanie projektem utworzenia nowego Centrum Badawczo-Analitycznego NIZP PZH – PIB jest oparte przede wszystkim na zasobach własnych, a doradztwo zewnętrzne jest wykorzystywane w niezbędnym zakresie.

13. Nie prawdziwa jest informacja, że „Dela odmawia podpisywania kolejnych dokumentów” oraz że Anna Dela „zgłosiła dyrektorowi, że nie chce podpisywać dokumentów”. W dokumentacji posiadanej przez Instytut nie ma żadnej odmowy podpisania dokumentów dot. powyższego postępowania, jak i innych postępowań przez p. Annę Delę. Do czasu poinformowania Instytutu o usprawiedliwionej nieobecności p. Dela nie zgłaszała żadnych zastrzeżeń dot. podpisywania dokumentów. Pani Anna Dela – co zresztą wynika z artykułu – podpisała umowę z wybranym w 2022 r. Wykonawcą.

14. Nie jest prawdą sugestia zawarta w artykule, ponieważ oferta przekraczała kwotę dla przetargu krajowego „należy ten przetarg unieważnić i rozpisać nowy”. Prawdą jest, że oferta złożona w drugim przetargu przekraczała tzw. próg unijny o ok. 10 tys. zł netto. Instytut, działając z należytą starannością, pozyskał opinię prawną potwierdzającą możliwość dokonania wyboru oferty i braku podstaw do unieważnienia postępowania. Nie jest również prawdą, że na bazie poniższego przetargu w „NIZP powstał konflikt”.

15. Nie jest prawdziwa sugestia, że w postępowaniu, po którym podpisano umowę, szefowa Działu Inwestycji „brała pod uwagę tylko wariant, którym przetarg jest unieważniony, a następnie NIZP podpisuje ze spółką Industria Project umowę z wolnej ręki”. Autorka publikacji jako fakt podała sytuacje, które nie miały miejsca. W Instytucie dokonano w tym zakresie analizy merytorycznej (w zakresie potwierdzenia prawidłowości oszacowania wartości zamówienia) oraz prawnej (w zakresie braku podstaw do unieważnienia postępowania). Na tej podstawie komisja przetargowa zgodnie zarekomendowała Pani Annie Deli, wykonującej obowiązki kierownika zamawiającego, wybór oferty złożonej w postępowaniu. Pani Anna Dela podpisała bez uwag zarówno ten wybór, jak i wniosek o zwiększenie budżetu przeznaczonego na sfinansowanie zamówienia, który w tej sytuacji był niezbędny.

16. Nieprawdziwa jest informacja zawarta w publikacji, która sugeruje związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy złożeniem oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę p. Annie Deli, a złożeniem przez nią pozwu w sądzie pracy. W publikacji autorka publikacji napisała, iż „Kiedy złożyła pozew o molestowanie, zwolnił ją dyscyplinarnie (…).” Połączenie w jednym zdaniu dwóch informacji sugerujących ich związek przyczynowo – skutkowy jest sugerowaniem zależności, która nie istnieje. Nie są prawdziwe informacje podane w artykule, jako wyłączne powody oświadczenia o rozwiązaniu umowy z p. Anną Delą. Faktem jest, że umowa o pracę z p. Anną Delą została rozwiązana w trybie dyscyplinarnym. Nieprawdą jest, że głównym powodem zwolnienia były przesłanki podane w publikacji. Oświadczenie o rozwiązaniu umowy zostało złożone z powodów rażącego wykorzystania stanowiska służbowego do celów prywatnych i ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Instytut w świetle obowiązujących przepisów prawa nie ma możliwości podania do publicznej wiadomości szczegółów powodów i okoliczności z których wynikała decyzja o rozwiązaniu umowy o pracę z p. Anną Delą. Informacje te może natomiast przekazać, poprzez udostępnienie stosownego dokumentu i jego treści, osoba otrzymująca oświadczenie pracodawcy – jeżeli ta osoba uzna, że leży to w dobrze pojętym jej interesie.

17. Nie jest prawdą, że „zwolniono kilku współpracowników Deli”. W czasie usprawiedliwionej nieobecności p. Anny Deli zakończono współpracę tylko z jednym pracownikiem (umowa terminowa) i nie miało to związku z p. Anną Delą, a spowodowane było zastrzeżeniami do pracy pracownika, które sygnalizowała także sama Pani Anna Dela.

18. Nie jest prawdą, że kierowniczka Działu Zarządzania Zasobami Ludzkimi „przeszukała” biurko p. Anny Deli. Prawdą jest, że w związku z informacją o przedłużającej się nieobecności p. Anny Deli i podjętych w związku z tym decyzjach kadrowych (w celu zapewnienia ciągłości realizowanych zadań Instytutu – umocowanie innej osoby do wykonywania i nadzoru nad pionem operacyjnym), zaistniała konieczność udostępnienia pokoju innemu pracownikowi. Pracodawca jest uprawniony do dysponowania mieniem stanowiącym jego własność. Zgodnie z obowiązującą praktyką powołana została Komisja, która uprzątnęła pokój p. Anny Deli, protokolarnie spisując jej rzeczy prywatne, które z Instytutu odebrała osoba upoważniona przez p. Delę.

19. Nie jest prawdą, że Pani Anna Dela nie mogła korzystać z urlopu dłuższego niż tydzień. Pani Anna Dela nie składała w bieżącym roku wniosków o urlopy w wymiarze dwóch tygodni (10 dni roboczych), czy więcej. W bieżącym roku p. Dela skorzystała z dwóch urlopów po 5 dni roboczych. We wcześniejszych latach Pani Anna Dela korzystała z urlopu w wymiarze dwóch tygodni (10 dni roboczych).

W związku z szeregiem informacji o charakterze prywatnym opisanych w publikacji Instytut oświadcza, że nie jest właściwy do zabierania stanowiska i komentowania relacji prywatnych opisanych w artykule. Jednocześnie Instytut potwierdza, że od dnia zatrudniania do dnia 01 sierpnia 2022 r. Pani Anna Dela nie złożyła formalnej skargi potwierdzającej opisywane w artykule nadużycia.

Instytut wyraża nadzieję, że Gazeta Wyborcza zwróci się do osoby, która udzieliła autorce tekstu informacji o powodach zwolnienia w celu udostępnienia pełnej treści oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę, które otrzymała p. Anna Dela. W ocenie Instytutu, wówczas jasne stanie się, dlaczego nie istnieje żaden związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy faktem rozwiązania umowy, a pozwem złożonym przez p. Annę Delę.

W odniesieniu do wszystkich nieprawdziwych zarzutów dot. prowadzonego postępowania przetargowego dot. nowego Centrum Badawczo – Analitycznego NIZP PZH – PIB zwracamy uwagę na poniższe fakty:

• Stosowne dokumenty potwierdzające informacje podane w sprostowaniu mają charakter jawny. W razie zainteresowania Instytut może je udostępnić na wniosek. Zwracamy uwagę na fakt, że autorka publikacji nie wystąpiła do Instytutu o dokumenty dot. oszacowania wartości zamówienia – ani tego z roku 2021, ani też tego z roku 2022.
• Postawienie tez o rzekomych nieprawidłowościach bez zapoznania się z jawną dokumentacją przez dziennikarkę stanowi w ocenie Instytutu naruszenie art. 12 ust. 1 ustawy prawo prasowe, zgodnie z którą dziennikarz jest obowiązany „zachować szczególną staranność i rzetelność przy zbieraniu i wykorzystaniu materiałów prasowych, zwłaszcza sprawdzić zgodność z prawdą uzyskanych wiadomości lub podać ich źródło”. Gdyby taka czynność została zrealizowana, z pewnością nie można by postawić tezy, że Instytut kłamie czy też realizuje „ekspresowy przetarg”, ponieważ tezy z artykułu dot. przetargu są sprzeczne z faktami i dokumentami posiadanymi przez Instytut.

W związku z rozbieżnościami pomiędzy stanem faktycznym a informacjami przedstawionymi w artykule, Instytut skorzysta z przysługujących mu w tym zakresie środków ochrony prawnej. W szczególności wystąpi  do redakcji Gazety Wyborczej o zamieszczenie sprostowania  zgodnie z art. 31a Ustawy z dn. 26.1.1984r. – Prawo Prasowe.