Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny jest najstarszą instytucją zdrowia publicznego w Polsce. Został powołany do życia 21 listopada 1918 roku, kilka dni po ogłoszeniu niepodległości Polski. Utworzony jako Państwowy Centralny Zakład Epidemiologiczny, w 1923 roku przemianowany na Państwowy Zakład Higieny (PZH), od 2007 roku nosi nazwę: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny (NIZP-PZH).

Państwowy Zakład Higieny powstał jako naukowe i laboratoryjne zaplecze służby zdrowia. Od samego początku był projektowany według dalekosiężnej wizji Ludwika Rajchmana (pierwszego dyrektora PZH w latach 1918-1932 i późniejszego współtwórcy UNICEF), jako nowoczesny instytut obejmujący swą działalnością ekspercką podstawowe domeny zdrowia publicznego.

Misją Instytutu na przełomie lat było kształtowanie zdrowia publicznego w Polsce, w szczególności w obszarze zapobiegania chorobom zakaźnym i zakażeniom, monitorowania czynników ryzyka w żywności, wodzie i powietrzu oraz promocji zdrowia. Tak jest do dzisiaj. Realizowane w Instytucie zadania mają na celu wzmocnienie poczucia wspólnoty w oparciu o wartości wpisane w polską tradycję państwową i narodową.

Główne obszary działalności NIZP-PZH:
 
• Monitorowanie sytuacji zdrowotnej i ocena potrzeb zdrowotnych ludności w Polsce.
• Monitorowanie i ocena biologicznych, chemicznych i fizycznych czynników ryzyka dla zdrowia człowieka, w tym w aspekcie bezpieczeństwa żywności i wody.
• Zabezpieczanie ludności przed chorobami zakaźnymi i działania w zakresie prewencji chorób przewlekłych.
• Analizy ekonomiczne i systemowe w ochronie zdrowia.
• Działalność ekspercka dla potrzeb instytucji państwowych, Komisji Europejskiej oraz podmiotów gospodarczych.

Działalność usługowa w zakresie:

– wysokospecjalistycznych badań diagnostycznych,
– atestacji materiałów i wyrobów pod kątem bezpieczeństwa zdrowotnego,
– kontroli jakości sprzętu radiologicznego stosowanego w medycynie.