Monitorowanie i reagowanie na zagrożenia dla zdrowia w sytuacjach kryzysowych jest drugą funkcją zdrowia publicznego (EPHO2).

Sytuacjami kryzysowe to takie zdarzenia, które „wpływają negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia w znacznych rozmiarach lub środowiska, wywołujących znaczne ograniczenia w działaniu właściwych organów administracji publicznej ze względu na nieadekwatność posiadanych sił i środków” (Ustawa z 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym).

Działania zdrowia publicznego w tym obszarze obejmują m.in. identyfikację i monitorowanie zagrożeń dla zdrowia (czynniki fizyczne, biologiczne, chemiczne), szacowanie ryzyka, formułowanie odpowiednich planów działania, zintegrowane podejście w obliczu zagrożenia, redukcję ryzyka wystąpienia sytuacji kryzysowej oraz wdrażanie Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych (International Health Regulations – IHR).